Hoiii iedereen thuis!
Als jullie dit lezen zijn we aangekomen op de San-Blaseilanden bij Panama. Ik heb er heeeeeelll veel zin in!!! Het survivallen klinkt heel cool en Sam en Jelle [schipper en kok] gaan mee en dat is ook supergezellig. Het wordt een grote feestboel.
Onze vorige trip was een rondrit over Aruba in een hele vrolijke bus:
De dag erna zijn we vertrokken naar de San-Blaseilanden.
Gisteren had ik keukendienst. Dit is het leukste keukenteam tot nu toe, maar het koken was echt een hel. Je moet je voorstellen dat je vanaf 7 uur ’s ochtends wakker en bezig bent terwijl het schip maar heen en weer rolt.
ALLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLEEEEEEEEEEEEESSSSSSSSSSSSSS maar dan ook echt alles wat je maar kan bedenken tiefde om. En zodra je klaar bent met opruimen komt er een nieuwe golf en valt er weer van alles om. Begin je weer met opruimen, ben je klaar met opruimen, komt de volgende golf. Om een beeld te schetsen: er zat mayo overal op de muur, de bloemkool vloog door de keuken, de hele vloer lag onder het water, sladressing overal, sla door de hele salon. Ik ben aangevallen door snijplanken, borden, bekers, messen en pindakaas. De wasbak overstroomde, tomatensaus ging over het fornuis, hele broden vlogen door de salon, jam over de hele tafel, net als de melk, hagelslag, pindakaas en boter. En zo kan ik serieus nog wel ff doorgaan.
Dan is er ook nog de bijkomstigheid dat je de hele dag staat, behalve als je aan het eten bent. En zelfs dan kun je niet rustig zitten omdat iedereen dingen nodig heeft (of je moet opruimen). De hele dag staan op een wiebelend schip is heel vermoeiend. En dan… je voelt ze wel aankomen, de golven waarbij alles gaat omvallen, je hebt alleen geen handen en tijd genoeg om alles tegen te houden... vervolgens vliegt het eten je om de oren. We zijn de hele dag bezig geweest met dingen opruimen. Op het laatst ging er een kan water om en zaten we er echt doorheen. We waren er helemaal klaar mee. En ik was fysiek ook gewoon helemaal uitgeput. Ik had wel bedacht om er foto’s van te maken, maar dat was gewoon niet te doen.
Ooo, nog een ‘leuk’ nieuwtje: we hebben al meer dan twee weken een douchestop omdat er dus een ringetje van de watermaker kapot is. Een nieuw ringetje komt op San Blas met de vrouw van Jeroen mee, maar tot dan mogen we nog steeds niet douchen en wassen. Mijn nieuwe jurkje is het laatste schone dat ik heb, verder is alles vuil. Ik voel me vies... en al helemaal omdat ik gisteren door zoveel eten ben aangevallen dat ik nu heel erg stink…
Nog een echt leuk/supercool nieuwtje: we zijn op het nieuwste schip van de Nederlandse marine geweest. Eigenlijk is het heel ongebruikelijk dat je daarop mag, maar Moniek had een connectie. In Aruba lag het schip vlak naast ons in de haven, dus misschien hebben jullie het op de webcam kunnen zien.
Het schip heette iets van ‘De Holland de Here Majesteit’ (iets in die richting). Als je erop zoekt kom je het vast wel tegen. Het was dus de nieuwste versie, en we hebben een rondleiding gekregen over het hele schip, echt f*cking vet!! We kregen uitgelegd hoe het geschut werkt. Het heeft meer dan 200 schoten per minuut, en overal hangen geweren en kogelvrije vesten. De keuken is immensssss, ik denk wel 18 keer zo groot als die van ons. De machinekamer is ongeveer zo groot als ons hele huis, en dat is er dan één van de twee. Ze hebben twee watertanks van 25.000 liter en twee watermakers die ieder 1000 liter per uur maken. Zij mogen dus ook elke dag douchen (zo lang als ze willen) én wassen… wij waren jaloers! Verder zijn de hutten drie keer zo groot en slapen ze er in hun eentje. We zijn ook op de brug geweest, super vet!
Nou, dat was het weer voor nu,
Groetjesssss Simoneeee!!!!
ps. Voor de verjaardag van kok Jelle heeft scheepsmaatje Nikki een leuk filmpje gemaakt rondom een door Jelle bedachte dancemove. Rond 1:19 min. kun je Simone zien ‘onen’ - al is het vooral een oefening in evenwicht bewaren:
Blog met filmpje van Nikki
